นิยายเรื่อง -หิงห้อยกับเทพแห่งรัตติกาลและชายแห่งหุบเขาคนโง่

นิยายเรื่อง

หิงห้อยกับเทพแห่งรัตติกาลและชายแห่งหุบเขาคนโง่

ค่ำคืนที่หนาวเหน็บ ปราศจากไออุ่นและผ้าห่มคุมกาย ชายหนุ่มซึ่งงอยู่บนหุบเขาแห่งคนโง่ที่ไม่มีทางออกไปได้ยังคงเฝ้าสวดมนต์อ้อนวอนในคืนที่มีดาวตกเกลื่อนท้องฟ้าเพราะชายหนุ่มเชื่อว่าหากเขาเห็นดาวตกคำอธิฐานที่เขาขอจะเป็นจริง  เขาอธิฐานว่า  “เทพแห่งรัตติกาลโปรดทำให้ฉันทางออก และใครสักคนที่ฉันเฝ้ารออยู่บนยอดเขาแห่งคนโง่เขลามานาน”
วันแล้ววันเล่าที่เขาเฝ้าอธิฐานจนวันหนึ่งซึ่งเป็นคืนที่มีฝนตกหนักและหิมะคุมไปทั่วหุบเขา ชายหนุ่มผู้อยู่บนหุบเขาแห่งคนโง่ หนาวสั่นและไม่มีสิ่งใดที่จะคอยช่วยห่มเขาให้คลายจากความหนาวเหน็บในคืนนี้
ทันใดนั้นเองเขาก็เห็นแสงกะพริบๆมาจากต้นไม้ใหญ่มันค่อยๆเข้ามาใกล้ๆเขา เขาจึงรู้ว่าเป็นหิ้งห้อยน้อยที่กำลังพยายามหาที่หลบจากพายุหิมะเช่นเขาท่าทางหิ้งห้อยตัวนั้นเหนื่อยมาก
ชายหนุ่มผู้นั้นจึงถามว่า“เจ้าหิ้งห้อยน้อยท่าทางเจ้าจะไม่สบายมาหลบตรงฉันเถิด ฉันจะบังลมพายุหิมะและฝนให้เจ้า”
หิ้งห้อยน้อยจึงตอบไปว่า “ขอบคุณท่านมากนะ” แล้วหิ้งห้อยตัวน้อยที่แสงไฟกะพริบลิบหลี่ลงทุกทีก็มาหลบข้างหลังชายผู้นั้น จนกระทั่งลมพายุหิมะสงบลง                 หิ้งห้อยจึงบอกว่า “ข้าขอบคุณท่านที่ให้ความอบอุ่นแก่ข้า” “ไม่เป็นไร”
ชายหนุ่มถาม "ว่าแต่เจ้ามาจากที่แห่งไหนหรือ"
ชายหนุ่มเอ่ยถาม"
“เทพแห่งรัตติกาล เป็นผู้ส่งข้ามา" หิ้งห้อยน้อยตอบ
“แล้วเขาส่งเจ้ามาทำไม”“
 หิ้งห้อยบอกว่า "เทพแห่งรัตติกาลให้ข้าส่งข้ามาให้ช่วยชายคนหนึ่งแค่นั้น แต่ชายผู้นั้นกลับต้องช่วยข้า”  ชายหนุ่มซึ่งคิดก่อนพูดว่า“เทพแห่งรัตติกาลส่งเจ้ามานำทางให้ข้าใช่มั้ย”  
“ใช่แล้วแต่ตอนนี้ปีกของข้า หักไม่สามารถ นำทางท่านไปได้" 
"ไม่เป็นไร" คืนนี้ถ้าข้าเห็นดาวตกข้าจะอ้อนวอนและอธิฐานให้เทพแห่งรัตติกาลช่วยเจ้า”
“ขอบใจนะ” หิ้งห้อยน้อยตอบ
คืนนี้เป็นคืนที่มีดาวตกแสงดาวระยิบระยับบนท้องฟ้า ชายหนุ่มไม่รอช้าจึงอธิฐานต่อเทพแห่งรัตติกาลทันใดนั้นเทพแห่งรัตติกาลก็ปรากฏกายขึ้นต่อหน้าชายหนุ่ม พร้อมบอกว่า 
“ข้า ได้ยินคำอธิฐานของเจ้าทุกคืนที่มีดาวตกถ้าจึงส่งผู้นำทางไปช่วยให้เจ้าออกจากหุบเขาแห่งนี้”
“แต่หิ้งห้อยตัวนั้นได้รับบาดเจ็บ ท่านพอจะช่วยได้หรือไม่” 
เทพแห่งรัตติกาลตอบว่า “เจ้าสามารถขอพรได้ 1 ข้อ  ถ้าจะบันดาลให้เจ้าสมความปรารถนา”       

.........ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมาชายหนุ่มผู้นั้นก็ได้พบทางออกจากภูเขาแห่งคนโง่ พร้อมกับหิ้งห้อยน้อยที่บินไม่ได้แต่ชายหนุ่มเป็นผู้ให้หิ้งห้อยอาศัยบนไหล่ของเขามาตลอดเส้นทางพร้อมกับคืนที่มีดาวตกเช่นเดิม แต่ชายหนุ่มไม่อธิฐานเหมือนเคย

แล้วคิดว่าชายหนุ่มขอพรจากเทพรัตติกาลว่าอะไร
-ขอให้พบทางออกจากหุบเขาคนโง่
-ขอให้หิ้งห้อยตัวนั้นบินได้
-ขอให้หิ้งห้อยตัวนั้นอยู่กับเขาตลอดไป
-ขอให้หิ้งห้อยตัวนั้นมีแสงส่องสว่างตลอดไป
-ขอให้เป็นเทพแห่งรัตติกาลบ้างจะได้มีเวตมนต์คาถา


คุณรู้มั้ย ชายหนุ่มเลือกข้อไหน?
 อ่านเพลินๆ นะเพื่อน เราแต่งเอง